Bila biologi badan semakin mengada minta sepakan padu selaju halilintar, aku hanya mampu pasrah.
Dah nak seminggu waktu tidur aku tunggang terbalik. Dah macam kelawar gamaknya.
Tu yang kadang³ emosi sebab mengantuk gila sampai dah tak tahu tahap apa entah tapi tak boleh lelap. eish eish.
Dan yang paling mengada ialah aku hanya lena bila ehm ye bila _____*isi tempat kosong*_____.
Serius mengada. Nak tampar diri sendiri pun ada. Atau bak kata Mira, getu kang satgi!
Dan sekarang aku masih berusaha nak tidur. Menunggu detik kemenangan sang perwira yang berjuang di medan maya untuk turut sama rebah di dunia mimpi. gahh. Korang boleh sepak aku sekarang.
ok lah. Tu je. To Ayah & Mama, no worries. Esok lusa mula kelas dia okay balik lah. :)
oh ye. Niteeee, lovelies.
Wassalam 안녕
No comments:
Post a Comment